Muzyka

19 stycznia 2014

~Rozdział 43~

Notkę robię tu, żeby nie zepsuć wam atmosfery po końcówce rozdziału hehe :D
W sumie to.. kurcze... jestem z was taka dumna, za te wszystkie komentarze i wyświetlenia, że nie wiem, co napisać :')
Kocham to, jak się wkurzacie, cieszycie i jak wszystkie emocje przelewacie w komentarzach, jesteście niesamowite ♥ Mam najlepsze czytelniczki na świecie (hehs, nie fanki, więc nie piszcie tak w komach xd)
Anonimki, podpisywać się!! :)
<33 To tyle, mam nadzieję, że rozdział wam się spodoba ;**
____________________________________________________
"-I co, powrócimy do tego jak dawniej?- przybliżał się wolno.
(...)
Zbliżył  swoją twarz do mojej i musnął koniec policzka z graniczącym kącikiem ust.
(...)
-Tak Niall.- szepnęłam."
"Powiedzieć mu, że ja głupia, myślałam, że jest we mnie zakochany?
 (Wyjawię Ci) na przykład za tydzień, może być?"
"Cięłam się i nadal będę Horan…"
"-Coś czuję, że masz mi dużo do powiedzenia.- szepnęła Alice, gdy ledwo co zdążyłam usiąść.
(...)
-Nic ciekawego.-rzuciłam starając się brzmieć obojętnie."
"-Ty mi lepiej powiedz, dlaczego ten Twój pobyt „w łazience”- podkreśliła dwa ostatnie wyrazy robiąc cudzysłów w powietrzu- zajął Ci kilka godzin.
(...)
-Pocałowaliście się?!
(...)
-Nie? O Boże, chyba mi nie powiesz, że zostanę ciocią?!"
"-Powiedz dziewczynom, które pokoje są wolne, bo się ledwo na nogach trzymają.
(...)
-Pokój Zay….echem.. pokój Harrego…
(...)
-A ten gościnny, w którym spałam wcześniej? -przerwałam mu słysząc takie propozycje."
"-O, myślałem, że już śpisz.- szepnął. 
(...)
-Za chwilę zaśniesz. A przynajmniej spróbuj, bo idzie burza. 
(...)
-To śpij dobrze, dobranoc.- po tych słowach ucałował mnie w czoło, i wolno ruszył w stronę drzwi.

W tej chwili tak bardzo chciałabym być na miejscu Ros…"
" W tej chwili brak bliskości i bezpieczeństwa przeważył całą szalę.

Powoli, nie chcąc zrobić dużego hałasu podniosłam się i przeniosłam nogi na podłogę. (...)
-Louis.- szepnęłam.
(...)
"Tommo spał jak zabity. Westchnęłam i ruszyłam w stronę kanapy."

"-Hazz? -szepnął Tommo podnosząc się.
(...)
-Boże, Harry co się dzieje?!
(...)
-Ciii, kochanie, wszystko będzie dobrze.-powiedział miękko.
(...)
-Uspokój się, skarbie. Słyszysz? Uspokój się…. Jestem tutaj.- wziął policzki loczka w obie ręce.
(...)
-Lou… nie chcę znów zasypiać, bo- boję się.
(...)
To nie ten sam Tommo. Mało uczuciowy i ciągle uśmiechnięty.  (...) To właśnie on teraz leżał nad Stylesem ze łzami w oczach. To on, jako jedyny pocieszał przyjaciela. To on się martwił…(...)To on w tej chwili się schylił…

Nic więcej już nie usłyszałam…

Cisza…


Nawet przy zamkniętych oczach wyczuwałam promienie słoneczne, które skutecznie uniemożliwiały mi możliwość dalszego snu. Niechętnie otworzyłam powieki, zaczynając wodzić nieprzytomnym wzrokiem po pomieszczeniu. Wszystko wydawało się takie… niewyraźne.

Jednak moje zmysły szybko zostały przywrócone, gdy poczułam wpatrzone we mnie niebieskie tęczówki. W pierwszej chwili, jeśli mam być szczera nieźle się przestraszyłam. Louis? Czyż nie zasnęłam sama w pokoju?
Moje serce zaczęło bić mocniej, kiedy zauważyłam za wielkim, prostokątnym oknem kałuże. Burza?
I wtedy wszystko powróciło…

Ciemny korytarz, podświetlany jedynie małymi lampeczkami ułożonymi równolegle na granicy ściany i podłogi. Tajemnicze dźwięki, których niestety nie rozpoznałam. Niewinna twarz Louis’a. Płacz Harrego. Troska Tomlinsona… i na koniec..?

Definicja końcowych zdarzeń, migała mi przed oczami w coraz to różniejszych czynnościach. Tak naprawdę sama nie wiedziałam, co zrobili. Ich ciała niemal się zlewały. Pamiętam tylko tą głuchą ciszę, która zapadła. Na koniec gdzieś mi jeszcze mignęła ręka Harrego, która równie dobrze mogła być wytworem mojej wyobraźni.

Żadnego szeptu, płaczu, potoku słów… nic.

Nigdy nie patrzyłam na to z takiej perspektywy. Taki niewinny Tommo? Bezbronny Hazz? Często widziałam ich razem, ale nie sądziłam, że łączy ich tak wiele.

Tak wiele, ale w sumie co? Przyjaźń? Miłość?

Z mojego punktu widzenia, te dwa uczucia się ze sobą przeplatały; a przynajmniej w ich wypadku.

I właśnie teraz te oczy, które dzisiejszej nocy były przepełnione troską, ale i odrobiną łez- wpatrywały się prosto we mnie.

Trudno mi będzie opisać, co w tamtej chwili czułam, i jaki był jego wzrok, ale postaram się wszystko jak najlepiej zdefiniować.

Moje ciało leżało bezwładnie na łóżku, próbując wykonać choć najmniejszy ruch, ale  nie mogłam. Gdy tylko tęczówki chłopaka odnalazły moje, automatycznie zesztywniałam. Starałam się przełknąć ogromną gulę, która zawadzała mi w gardle. Jednak sama nie wiem dlaczego tak reagowałam. Pewnie wy się nie dziwicie- to przecież w moim stylu, ale tym razem było inaczej.

Nie gromił mnie wzrokiem, jak zrobiłby to każdy inny. Nie unikał go, czy też nie patrzył ze strachem, po prostu.. ohh, mówiłam, że nie dam rady tego opisać.

Wpatrywał się we mnie z kamienną twarzą, jednak widziałam, że jego kąciki ust, coraz bardziej się unoszą. Nie mówił nic. Jedyne co robił, to opiekuńczo jeździł dłonią po włosach Harrego.

Już sama nie wiem, co bym wolała ujrzeć…

Ani na chwilę nie utracił ze mną kontaktu.  Nie był w żadnym stopniu zestresowany, co było dla mnie największym zaskoczeniem. Od mojego obudzenia się, nie usłyszałam od niego ani jednego słowa- choćby   wymówki.

Może pojął- byłam- widziałam. Tu nie ma nic do ukrycia.

Jednak zadziwiający był fakt, że bałam się bardziej od niego, chociaż role powinny się odwrócić.
Ciekawe kto się pierwszy odezwie…?

Styles jeszcze spał. Był odwrócony plecami do mnie. Słyszałam jego wolne i płytkie oddechy.

Kusiło mnie, żeby zapytać o ich… związek? W sumie, to definicja tego, nie jest dość poprawna, skoro sama nie wiem co ich łączy. Jak się ktoś przyjaźni, to już „związek” nie może istnieć, prawda? Dlatego wolałam się nie odzywać, i nie wyciągać pochopnych wniosków. Może kiedyś się spytam, czy Larry istnieje naprawdę. Teraz chyba nie byłabym w stanie, i nie miałabym wystarczająco odwagi.

Zjechałam nieco w dół na plecy Harrego, które okrywała w 90% kołdra.

Po chwili na białym tle pościeli pojawiła się ręka Lou. Brunet zauważył, gdzie przeniosłam wzrok i momentalnie przeniósł tam swoją dłoń i zaczął szczelnie okrywać materiałem swojego przyjaciela. Będąc nieco speszona, moje oczy z powrotem powędrowały na ciało Louisa.

Czułam się co najmniej dziwnie, Tommo nigdy by nie pozwolił, żeby w jego towarzystwie panowała drętwa cisza. Teraz do tego doszło...

No dobrze, może sytuacja była na tyle „dziwna”, jeśli w ogóle można to tak nazwać. Dla niego trochę kompromitująca, lecz patrząc na nasze twarze można było wywnioskować wręcz odwrotnie.

-Jak się spało?- do moich uszu doszedł łagodny ton bruneta.

-D..dobrze.- wyjąkałam.

To pytanie było kolejnym zaskoczeniem. Żadnego „Co ty tu robisz?” „Nie powinnaś być w pokoju gościnnym?” „Zbyt wiele zobaczyłaś.” czy „Co dokładnie usłyszałaś?”.

Na dodatek głos chłopaka był nadzwyczaj spokojny. Kilka godzin nakryłam ich razem, słyszałam część rozmowy, a on mnie się pyta czy dobrze spałam…?

Spojrzałam na jego twarz, próbując cokolwiek wywnioskować z jej wyrazu. Poza kącikami ust podniesionymi ku górze nie zauważyłam nic.

To trudne patrzeć..nie stop. To bardziej… dziwne patrzeć na człowieka, którego prawdziwe oblicze odkryło się w takiej sytuacji. Teraz mogłabym przysiądź, że w ciele bruneta siedzi ktoś zupełnie inny. Ten Tommo, z którym mam styczność na co dzień. No.. może na co dzień to pojęcie względne, w każdym razie bardzo często…

-Boisz się mnie.- usłyszałam znienacka.

Miałam to wziąć za twierdzenie, czy pytanie?

I czy na serio wyglądałam na przestraszoną? Chyba robię to zbyt często, nawet nie zdając sobie z tego sprawy…

Uciekłam wzrokiem gdzieś na ścianę.

-Nie.- odparłam cicho.

Usłyszałam głośno wypuszczane powietrze.

-Nie. -Powtórzył za mną. – Asiu, mam cztery młodsze siostry. Myślisz, że mieszkanie z nimi przez te kilkanaście lat mnie niczego nie nauczyło?

To tak jakby zaskakujące…

On wie w tej chwili więcej, niż ja sama- a co ciekawsze, to wszystko o mnie. Jego zachowanie zaskakiwało mnie z każdym dniem…

A zadziwiający był również fakt, że sama nie wiedziałam, o czym naprawdę teraz myślę, i- czy się boję. Tego się nie dało zdefiniować. No bo przecież, tak bać się własnego przyjaciela…?

Nie, zdecydowanie taka opcja nie wchodziła w grę, ale jednak czułam się przy nim trochę..nieswojo.

-Też tak sądzę.-odpowiedział sam sobie.- Pójdź pierwsza do łazienki.-zmienił temat.

Nadal zero pytań o dzisiejszą noc…?

To jakiś haczyk?

Niechętnie wstałam z kanapy, przeciągając się przy tym. Nie musiałam spojrzeć w lustro, żeby wiedzieć, jak teraz wyglądam.  Jedyne słowo, które teraz przychodzi mi do głowy, jest określenie: tragicznie. 

Przeczesałam dłonią włosy, próbując przynajmniej mieć „coś” sensownego na głowie.

-Fajna piżamka.-rzucił.

Fuknęłam pod nosem, na co otrzymałam uroczy, dziecięcy uśmiech.

Ok… teraz następuje ten moment, kiedy we wszystkich fanfictionach bohaterka wstaje z gracją z łóżka, poprawia liliową sukienkę, która ledwo zakrywa jej uda i udaje się do łazienki, gdzie „niechcący” nie domyka drzwi…

Tak nie przebarwiając, to niezdarnie wygramoliłam się spod kołdry, i już potykając się o pierwszą napotkaną stertę ubrań weszłam do toalety.

Wzięłam leżącą przy lustrze szczotkę i zaczęłam „uporządkowywanie” moich włosów. Kilka minut później, stwierdzając, że i tak więcej nie uda mi się zrobić, wyszłam z pomieszczenia. Louis właśnie zakładał spodnie od dresu- czego udałam, że nie widzę- a ja udałam się w stronę wyjścia.

-Zaraz przyjdę, tylko przyniosę moją torbę- wyjaśniłam.

Chłopak przytaknął i powrócił do nakładania ubrania.

Wyszłam na korytarz, gdzie drzwi od pokoju naprzeciwko również się otworzyły. Wyszedł z nich… Zayn. Starałam się nie patrzeć w tamtą stronę, ale okoliczności mi na to nie pozwalały. Chłopak wyglądał zupełnie inaczej…

Przygryzł wargę, zapatrzył się w podłogę i jęknął. Nie wiem, czym było to spowodowane, ale chyba nie zdawał sobie sprawy, kogo ma niecałe dwa metry od siebie. Przystanęłam na chwilę, która była dosłownie sekundą, jednak dłużyła się niemiłosiernie. Podniósł głowę, a jego oczy napotkały mój wzrok- na krótko, bo chwilę później powolnym krokiem ruszył ku schodom.

Cztery szczegóły, które zapamiętałam: przygarbiona sylwetka czarnowłosego, strach, niepewność i włosy, które z pewnością od ciągłego przeczesywania, były maksymalnie odchylone.

Mulat nie przypominał tego co wczoraj, tego co tydzień temu, tego co miesiąc temu! Właściwie, nigdy nie widziałam go w takim stanie. Oczywiście nie myślcie, że mam tu na myśli określenie: W gorszym stanie go już nie widziałam. Nie! Przecież widziałam, a przykładem może być choćby sytuacja sprzed około dwóch miesięcy, kiedy po naszej kłótni zszedł na dół, miał podkrążone i przekrwawione oczy, a ubrania na nim wręcz wisiały.

Ale tu nie o to chodziło…

Po prostu był… inny. W oczach mulata dostrzegłam niepewność. W TYCH oczach „Bad boy’a”! Lekki strach, może skruszenie, czy obawę.

Hmmm równie dobrze mogłam to pomylić z kacem, a koloryzowałam jak głupia martwiąc się o niego.
Wyrwana z przemyśleń przekroczyłam próg pokoju, wzięłam torbę i z powrotem poszłam do sypialni Tomlinsona.

Brunet kończył właśnie zakładanie bluzki, zaś Harry spał w najlepsze.

-On zawsze tyle śpi?- zapytałam, wskazując na loczka.

-Nie często zdarza mu się zasypiać o 3 w nocy, więc nie.- powiedział, jakby zupełnie nie zdając sobie sprawy z wartości tych słów.

-A..aha.

Poszłam szybko do łazienki, zmieniłam bieliznę i umyłam zęby. Powróciłam na miejsce i poprosiłam chłopaka o coś do przebrania. Po raz trzeci przekroczyłam próg toalety i szybko zmieniłam ubranie.

-Tak w ogóle to nie mogłaś mnie  wtedy obudzić? Gwarantuję Ci, że łóżko jest o wiele wygodniejsze.-mruknął mijając się ze mną w drzwiach.

-Er.. próbowałam.- bąknęłam.

-To nie wiem co robiłaś, bo zazwyczaj nie mam aż tak mocnego snu.- burknął szukając czegoś w szufladzie pod lustrem.

-Mówiłam do Ciebie, ale nie wykazywałeś żadnych oznak przebudzenia.

-To trzeba było głośniej, albo przynajmniej mocniej walnąć.

-Nie miałam serca.- przyznałam wzdychając na samo wspomnienie niewinnie śpiącego Lou.

Chłopak nie odpowiedział nic, ale uśmiechnął się pod nosem i zaczął nakładać piankę do golenia.

Podciągnęłam rękawy i przeniosłam swój wzrok na Hazzę, który nieświadomie uniósł swoje kąciki ust ku górze i przewrócił się na drugi bok. Owinięty w kołdrę, niczym kokon ponownie przeturlał się na drugą stroną łóżka prawie przy tym nie spadając.


Zachichotałam cicho. Moje ciągłe wpatrywanie się w jeden punkt przerwały otwierające się drzwi. Na progu stanęła Alice. Jak dla mnie wyglądała na trochę nieprzytomną, ale dużej różnicy to nie sprawiało- i tak by paplała jak najęta.

-Jest Harry?- zapytała stanowczym tonem próbując przybrać poważny wyraz twarzy. Gestem ręki wskazałam na łóżko. Brunetka przeniosła swoje spojrzenie we wskazane miejsce. Podeszła do samego roku materaca i założyła ręce na piersiach.

Tommo gwizdnął, czując w powietrzu „napiętą” atmosferę- jednak nie oderwał oczu od lustra.
-Harold.-Moja przyjaciółka zaczęła teatralnie tupać nogą.

Uśmiechnęłam się pod nosem, kiedy zauważyłam, że z warg chłopaka wypływa kapka śliny. Al prawdopodobnie spostrzegła to samo, bo kąciki ust dziewczyny również powędrowały ku górze.
Ostatecznie ukucnęła przy ramie łóżka, rozkładając ręce na płaszczyźnie i dotknęła ręką jego ramienia.

-Drogi panie S. O pana romansach rozpisują się setki gazet, powiada się, że mógłby pan mieć każdą, a jak przychodzi co do czego, to pan tchórzy, hmhhh?- pstryknęła go w czubek nosa, podniosła się i ruszyła w stronę drzwi.

Parsknęłam śmiechem, co podobnie zrobiła moja koleżanka tuż przy wyjściu.

-Ojj Harreh, Harreh.- szepnęła wychodząc.

Cokolwiek dokonanego podczas jej przyjścia zaczęło rozbudzać śpiącego. Loczek przeciągnął się i otworzył oczy. Przeszukał wzrokiem pokój i zatrzymał się na mnie. Jego oczy lśniły jasną zielenią. Jednak nie widziałam tych samych płomyczków co zawsze. Może to atmosfera jesiennego poranka tak na niego działała…

Chłopak uśmiechnął się niepewnie, i ze zdezorientowaniem rozpoczął dalsze „poszukiwania”. Wzrok bruneta na chwilę zatrzymał się na łazience, gdzie z otwartymi drzwiami kończył swoje golenie Louis. Milczeli obaj przez parę sekund, po czym Tommo wyszedł z toalety i wolnym krokiem udał się w kierunku drzwi.
Nie wiem… może mi się wydawało, ale jeszcze chwilę temu Tomlinson doszedł do jakiegoś niemego porozumienia ze Stylesem. W każdym razie zapieczętowało to jego wyjściem, a moim bezradnym wpatrywaniem się w miejsce, gdzie stał chłopak.

Loczek odchrząknął. Jednak niewiele zdążył powiedzieć, bo z dołu usłyszeliśmy głośny krzyk.

-CO?!

Pytająco spojrzałam w stronę bruneta. Mówiąc szczerze trochę się przestraszyłam. Ten, kto to krzyknął musiał być naprawdę wkurzony. Aczkolwiek była to taka pora, że czas na myślenie nie był moją mocną stroną.

Loczek wzruszył ramionami.

-A jak myślisz, skąd się wzięło „Daddy”?- mruknął.

T…to Liam? Ten zawsze spokojny i opanowany? Wytrzeszczyłam oczy, zaś Hazz machnął wymijająco ręką.

-Nie przejmuj się, jakbyś tu zamieszkała, to nie byłoby to dla Ciebie nowością.- jego uśmiech poszerzył się, a dawne iskierki powróciły.- Od czasu do czasu tak już jest…

Może i dla niego to codzienność, ale dla mnie to było sporym szokiem. Moje myśli zaczęły krążyć wyłącznie wokół tego krzyku, i kolejnej salwy przekleństw, które słyszałam właśnie w chwili obecnej.

Aby w skrócie wam to opisać: Do kogo, za co i dlaczego? To było moje podstawowe pytania, na które choćbym miała tam zaraz zejść- chciałam znać odpowiedź.

-Na kogo..-zaczęłam.

Wzruszył ramionami.

-Nie wiem. Zależy kogo spotkał, i co tamten zrobił.- mruknął obojętnie.

Bez zastanowienia rzuciłam się w kierunku drzwi. Nie mam pojęcia co w tej chwili mną kierowało. Może sama nie dowierzałam temu, co słyszałam, albo po prostu było mi żal osoby, na którą krzyczał.

-Asia!- rzucił ostrzegawczym tonem zdziwiony loczek.

I to było ostatnie, co  w tamtej chwili usłyszałam. Mimo serca, które wybijało mi nienaturalnie szybki rytm dotarłam do szczytu schodów. Wychyliłam się, lecz z tego punktu niewiele mogłam zobaczyć. Dodatkowo drzwi w pokoju obok przerwały moje dotychczasowe poczytania. Odwróciłam się.

-Rose?

Dziewczyna podeszła do mnie wolnym krokiem, a w  jej oczach malował się strach.

-Nigdy go nie słyszałam tak zdenerwowanego.- szepnęła.

Objęłam ją ramieniem.

-A wiesz w ogóle o co poszło?

Blondynka pokręciła energicznie głową.
-N..nic nie wiem. Dopiero wstałam.- wskazała dłonią na piżamę, której najwyraźniej nie zdążyła zmienić.

Wolno przełknęłam ślinę.

-Harry powiedział, że to nie nowość. Nie martw się.-poprawiłam jej  kłosa.- Do Ciebie na pewno się tak nigdy nie odezwie.

Dziewczyna przygryzła wargę i zapała mnie za rękę.

-Chodź, sprawdzimy.

Obmyślając wszystkie za i przeciw doszłam do wniosku, że Daddy nic nam nie zrobi, a tym bardziej gdy w pobliżu jest Ros. Po drugie zaspokoimy naszą ciekawość, dowiadując się na kogo i za co tak krzyczał.
Z lekkim zawahaniem pokonałam pierwsze stopnie.

-Co Ty sobie k*rwa myślałeś!?

Rose wzdrygnęła się, łapiąc mocniej moją dłoń. Szłyśmy na palcach, starając się nie narobić dużo hałasu.

-…Zdajesz sobie sprawę Zayn?!

Zaraz zaraz…

ZAYN?!

Nie wiem, czy dobrze usłyszałam, aczkolwiek przy takim wrzasku dość trudno cokolwiek źle interpretować.
Dziewczyna spojrzała na mnie niepewnie, poczym obie wyłoniłyśmy się zza ściany. Widok był mniej więcej taki, jakiego się spodziewałam. Mulat stojący naprzeciwko Daddy’ego ze spuszczoną głową. Czarnowłosy wyglądał na naprawdę skruszonego- był wpatrzony w podłogę i nerwowo ściskał ręce.

Choć z reguły nie  jesteśmy w zbyt dobrych kontaktach w tamtej chwili miałam ochotę podbiec i go przytulić. Jego postura zmiękczała automatycznie serce.

-Czy Ty chociaż to przemyślałeś?!- Payne złapał go za ramiona.- A myślałem, że jesteś choć trochę lepszy od niego.- syknął

-Liam..- szepnęła blada już Rose na widok bezbronnego Malika.


Natychmiast obie głowy powędrowały w naszym kierunku.

Wydawało mi się, że przez jedną chwile rysy twarzy Liama łagodnieją na widok dziewczyny, ale znikły tak szybko, jak i się pojawiły.

W salonie panowała cisza, dopóki chłopak o karmelowych oczach nie przełknął głośno śliny.

-Nie  krzycz na niego.- pisnęła bliska płaczu Ros.

-Idźcie na górę.- syknął w odpowiedzi.

Zdziwiona tym tonem wytrzeszczyłam oczy.

-Li, cokolwiek on zrobił nie zasłużył na takie słowa.- stanęłam w obronie Malika. Tak, ja też nie wierzę, że to piszę, ale naprawdę takie właśnie słowa wydobyły się z moich ust.

Hmmm jeśli mam być szczera, to to zdanie padło bardziej w kontekście zlitowania się nad blondynką, ale wyszło, jak wyszło…

-Nie wiesz, co zrobił, a doskonale zas…

-To wytłumacz nam..- powiedziałyśmy równo z dziewczyną.

Payne szybko przeniósł wzrok na swojego kolegę. Tamtemu twarz zbladła, i wypowiedział nieme ”nie”.

-Idźcie na górę!- wrzasnął po raz kolejny Payne.

-Li…- Florencis była bliska płaczu.

-Mówię do was po raz ostatni.- syknął.

Byłam przerażona jego głosem. Po prostu …zero troski.. zero miłości. Zero jakichkolwiek uczuć! To nie był ten sam Liam- bez wątpienia. Nigdy nie sądziłam, nawet nie śniłam, że brunet może przyjąć taką władczą pozę.

A zawsze directioners uważały go za tego najspokojniejszego…

-L..- urwała, bo czyjeś ręce wzięły ją od tyłu. Tylko tyle zdążyłam zarejestrować, bo sama pół sekundy później również wylądowałam w czyimś uścisku. Jedyne co zapamiętałam, to samotna łza na bladym policzku dziewczyny.

Ja jeszcze jakoś wwlokłam się na górę, ale z nia było gorzej. Ciągnięta przez kogoś z tyłu była po prostu jak szmaciana lalka. Na szczycie jakieś silne ramiona oplotły ją sobie- co było o wiele korzystniejsze- i odniosły do pokoju, gdzie znajdowałam się jeszcze tak niedawno.

Dopiero wtedy zaczęłam powracać do rzeczywistości i analizować co właściwie się stało. Zostałam ułożona na krwisto- czerwonym fotelu a gdzieś z dołu napotkałam wzrok znajomej mi twarzy.

Lou?

Jego sylwetka kucała przede mną- całą skuloną na fotelu. Jak zwykle się uśmiechał, ale tym razem do tego doszedł spokojny i uspokajający ton. Dłonie trzymał na moich kolanach i jeździł nimi wolno, robiąc okrężne ruchy. Co jak co, ale ton Tomlinsona w takich sytuacjach wybijał się ponad wszystkie inne. Lekko wyróżniający się swoją barwą, a jednocześnie taki delikatny. Przebywając z nim na co dzień nie dostrzegałam jego „inności” wobec innych. Może i jej nie było. A dopiero w przypadkach człowiek zaczyna zauważać takie detale.

Obraz powoli zaczął mi się wyostrzać. Kojący głos Louis’a tak na mnie działał. Zaczęłam coraz większą wagę przykuwać jego słowom. Że już jest wszystko dobrze, zaraz minie, tylko muszę się otrząsnąć z szoku.
Zamrugałam i spojrzałam w stronę fotela, na którym kuliła się Rose parę metrów ode mnie. Przy niej schylał się Harry, próbując przekazać cokolwiek. Z lekkim westchnięciem uniósł blondynkę, usiadł, następnie sadzając ją na sobie. Wyglądało to dosyć słodko, zważywszy na 1.90m chłopaka, i skulona posturę dziewczyny. Cały czas szeptała coś pod nosem, a w oczach miała łzy.

-…Słuchasz?

Zdezorientowanym wzrokiem spojrzałam na bruneta, który westchnął.

-Następnym razem po prostu nie schodź, dobrze?- mówił wolno.

-Ale dlaczego on się tak zachował?- wyszeptałam.

-Nie odpowiada się pytaniem na pytanie.- chytry uśmieszek pojawił się na jego twarzy. – więcej tego nie zrobisz, obiecujesz?

Ledwo zauważalnie kiwnęłam głową.

-A Liam tak zareagował, bo był pod wpływem emocji. Nie dziw mu się. Na pewno potem zda sobie sprawę z tego, co zrobił. Ale postaw się czasem w jego sytuacji.

-To co było powodem, dla którego stracił cierpliwość?

Tommo wstał i otrzepał spodnie.

-Nie wiem, pójdę i się dowiem. A Ty się nigdzie nie ruszaj, dobrze?

Przytaknęłam, odprowadzając sylwetkę chłopaka do samych drzwi.

Na samym progu minął się z Alice i Niallem. Ta pierwsza raczej wpadła do pokoju jak burza. Ten drugi nieco skołowany, odnalazł mój wzrok i ruszył w moim kierunku.

Brunetka zaczęła nerwowo pytać pozostałą dwójkę co się stało.

-Zeszłyście tam?- Niall nerwowo ścisnął dłonie.

-Tak. –szepnęłam cicho.- A Ty wiesz o co poszło?

Blondyn stracił ze mną kontakt wzrokowy i tępo wpatrywał się w ścianę.

-Nie.- odrzekł.

Westchnęłam.

Wiedziałam, że Irlandczyk kłamie. Jego twarz doskonale zdradziła stan obecny. Stwierdziłam jednak, że dalej wypytywać nie będę; pierwszy raz mi nie powiedział, to za kolejnymi nie ma szans.

I on był moim przyjacielem?


Chyba, że sprawa była na tyle ważna, że zdradzenie mi jej nie wchodziło w grę.

2 tygodnie później…
Pewnie czytając powyższy nagłówek stwierdzicie „Oho, spotkanie Niall’a z Asią, już się odbyło. Irlandczyk wie już, że ona myślała, że się w niej kochał” Teraz nie mają przed sobą żadnych tajemnic.”

To może od razu sprostuję:

Nic się nie odbyło, on o niczym nie wie, liczba nierozwiązanych zagadek wzrosła.

Świetnie, co nie?

Dziwicie się pewnie dlaczego.... Otóż już wszystkim wyjaśniam.

A zaczęło się od Niedzieli, tak- tej samej niedzieli, której byłam u chłopaków. Przy śniadaniu panowała dość dziwna atmosfera. Zayn w ogóle nie przyszedł- Alice nie wytrzymała i pobiegła do jego pokoju. Gdy wyszła, miała kamienną twarz. Ahh miłe to uczucie, kiedy już wszyscy wokół wiedzą co się dzieje, a Ty nie, prawda? Teraz było dokładnie tak samo. Moja koleżanka spojrzała na mnie niepewnie, ale nie powiedziała nic. Niall zajadał chyba szóstą kanapkę, ukradkiem przypatrując się brunetce. Liam błagał Rose o wybaczenie. Louis przyglądał się Lose, aż wreszcie podszedł do nich i zaczął przekonywać do czegoś blondynkę. Hazz przyglądał się mnie, a ja Suzette próbując choć na chwilę złapać z nią kontakt wzrokowy.

Gdy wychodziłyśmy pożegnałam się z wszystkimi.. no nie licząc Malika. Przytuliłam Nialla, poklepałam Liama, Louis sam mnie przytulił; zresztą Hazz zrobił to samo.

I to był ostatni raz, kiedy blondyn się normalnie zachowywał. Tak, dobrze czytacie. Teraz role się odwróciły, a wyjaśnię to na sytuacji, kiedy przyszłam późnym wieczorem po portfel.

Retrospekcja:
Jeszcze nim przekroczyłam próg domu, usłyszałam znajome „wejdź”. No cóż..moja wizyta nie była niespodzianką, skoro przekroczenie ich posiadłości od razu zostało zanotowane prze ochroniarzy i odesłane chłopakom.

Nieśmiało otworzyłam drzwi i zobaczyłam idącego w moją stronę Daddy’ego.
-Cześć.- uśmiechnął się.

Powtórzyłam to samo. Sytuacja zaczęła się robić nieco krępująca, gdy brunet podszedł do mnie nie za bardzo wiedząc, co zrobić. Odchrząknęłam nerwowo.

-Jak tam z Rose?

-Już lepiej.- odparł, jednak na twarzy widziałam zupełnie co innego.- A! I proszę- Twój portfel.- powiedział wysuwając łososiowy przedmiot z kieszeni.

-Em… Dziękuję. Um.. czy jest jeszcze Niall? Chciałabym z nim uzgodnić szczegóły spotkania.
Li podrapał się po karku.

-Er.. jasne. Znaczy wspominał coś o spotkaniu… zresztą zaraz go zawołam.- uśmiechnął się przebiegle i zniknął za ścianą

Czekałam przypatrując się fotografiom porozrzucanym na beżowych odcieniach. W myślach uspakajałam się, że zaraz przyjdzie blondynek i cała niezręczna sytuacja minie. Przecież jesteśmy przyjaciółmi, prawda…?

Jeszcze wtedy tam stojąc, nie zdawałam sobie sprawy, jak bardzo się mylę

Ze schodów zeszła dobrze znana mi osoba.

-Niall!- rzuciłam się w jego kierunku. Przytuliłam się, czekając, aż zamknie mnie w szczelnym uścisku, jak to było w zwyczaju chłopaka.

Otoczyło mnie ciepło i znajoma aura. Te perfumy co zawsze. Te ramiona… co zawsze?

Nie.

Teraz było inaczej. Dotykał mnie, jak najdelikatniej mógł. Oczywiście to również było w jego stylu, ale nie w takich sytuacjach. Tym razem górowała niepewność. Nie czułam już tego oddechu na moich włosach. Głowa blondyna była uniesiona wysoko. Nie patrzył na mnie- tylko na Liama, który przyglądał się nam z pewnej odległości.

-Hej.. Asiu.- widziałam, jak jabłko idzie lekko pod górę, poczym opada.

Mój uśmiech z każdą sekundą zaczął znikać.

Ale nie, może po prostu Horan nie czuje się najlepiej. Ma gorączkę i nie chce mnie zarazi; albo ma zły dzień?

-To spotkanie za tydzień aktualne? Wiesz.. w jakiej sprawie.- teraz to i ja byłam niepewna.
Oddech Nialla stał się nieco głębszy i szybszy.

-M…możemy to przesunąć? Na przykład za 2 tygodnie?

-Możemy.- bąknęła odsuwając się i nieco rozczarowana ruszyłam w stronę drzwi.

Dziwne, prawda? Miałam nadzieję, że to „jednorazowy” przypadek, ale sms-y, na które mi odpisywał utwierdziły mnie w przekonaniu, że tak nie jest. Nawet chciałam zadzwonić do Liama i zapytać, o co chodzi, ale u niego zauważyłam to samo. Może w mniejszej skali, ale jednak…

Jeszcze by przekazał blondynowi, że dzwoniłam, pytając się, co się dzieje? Nie, już wolałam nie ryzykować.
Powracając do chwili obecnej; właśnie siedziałam na łóżku słysząc w słuchawce już piąty sygnał.

-Asia?

-Odebrałeś.- odetchnęłam z ulgą.- możemy się spotkać? Chcę mieć to z głowy. Poza tym… długo się nie widzieliśmy, a jesteśmy przyjaciółmi …prawda?- zagryzłam wargę.

Po drugiej stronie zapanowała cisza.

-Niall?

-T..tak? Aaaa, jasne, przyjaciółmi. Hmmm, spotkanie nie jest za dobrym pomysłem. Jutro mam wywiad, Ty szkołę, a na dworze jest zimno. Wiesz.. wolę nie wychodzić.

-Skoro tak, to zaraz będę u Ciebie w domu. Do zobaczenia!

15 minut później…

Cierpliwie czekałam, aż ktoś otworzy mi drzwi. W oknach paliły się światła, więc nie mieliby w tej chwili żadnej wymówki Dźwięk przekręcanego zamka zaczął przedłużać się w nieskończoność.

-O, cześć Asiu.- powiedział Louis wpuszczając mnie do środka.

-Hej Lou.- uśmiechnęłam się.

Zdjęłam buty oraz bluzę, i udałam się w stronę salonu z nadzieją, że zastanę tam blondynka.

-Na górze.- usłyszałam głos bruneta.

Aha, czyli już wszyscy wiedzą, w jakim celu tu przyszłam?

Ruszyłam w wyznaczone miejsce. Wzięłam jeden głęboki oddech i uchyliłam drzwi. Na pierwszy rzut oka sypialnia okazała się być pusta, dopiero po dłuższej chwili dostrzegłam… Malika i Horana. Ten pierwszy miał smutny wyraz twarzy- drugi bardziej zagubiony. Obaj tępo wpatrywali się w lampkę nocną.
Starając się pominąć fakt, że mulat również tutaj przebywa, odchrząknęłam. Nie byli zdziwieni moją obecnością. A myślałam, że to ja ich zaskoczę…

Zayn podniósł się z dywanu i po prostu ruszył w stronę drzwi. Pozostała po nim tylko dobrze mi znana woń perfum. Użył tych samych, co kiedyś…

-Niall.- szepnęłam.


Blondyn wzdrygnął się, jakby wzbudzony z jakiegoś transu. Wolno obrócił głowę w moim kierunku. Niepewnie zagryzł wargę i powolnie wstał. Miał na sobie dużą szarą bluzę- tą którą tak uwielbiałam.

-Cześć Asiu.- zaczął podchodzić.

Gdy był już blisko stracił kontakt wzrokowy.

-Przepraszam.- wyjąkał.

-Za co Ty mnie przepraszasz?- To jednak moje słowa miały być dla niego szokiem tego wieczora, nie jego.

-Za… - zakrył twarz dłońmi.- Ja Ci to wszystko mówiłem, i nie byłem świadom…- jęknął.

-Niall…- nie bardzo wiedziałam czego dotyczyły te słowa, więc zaczęłam własny monolog.- Um.. to może zacznijmy temat, dlaczego poprosiłam o to spotkanie. W sumie Ty poprosiłeś, ale potem role się odwróciły.. zresztą nieważne.- odchrząknęłam.- Nialler to może głupie, ale wtedy, co zakochałeś się w Alice…- przełknęłam ślinę.

Błękitne tęczówki chłopaka spoczęły na mojej osobie. Miał w oczach ból. Powoli zaczął się przybliżać.

-To?

-To..m..myślałyśmy, że zakochałeś się we mnie.- wyjąkałam.

Jego twarz była coraz bliżej.


-A chciałabyś, żebym był zakochany w Tobie?


88 komentarzy:

  1. Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!--<3 w takim momencie Ja Ciebie normalnie zabije!!!! Jak możesz mi to robić??? No pytam się jak??????????? Kiedy nn??? Błagam jak najszybciej proszę!!!!!!!! KOCHAM TO OPOWIADANIE NORMALNIE!!!! <3<3<3<+ Zapraszamy do przeczytania i skomentowania.. Bardzo nam zależy ;)----> http://little-things-one-direction-love.blogspot.com/?m=0 ZALEŻY NAM NA TWOJEJ OPINI!! <3

    OdpowiedzUsuń
  2. Ehh, ty...
    Nie ma słów, nie ma słów. xd
    Nie będę tu spamowac piosenkami Kwiata, więc powiem tylko jedno: Jak mogłaś? haha. TO JEST CUDNE!
    Pisz jak najszybciej nexta, bo dobrze wiesz że nie usiedzę na tyłku XD
    ~Claudia.

    OdpowiedzUsuń
  3. Kocham ego bloga *.*
    Dodaj szybko i następny <3

    OdpowiedzUsuń
  4. superrr!
    http://my-little-world-one-direction.blogspot.com/ ZAPRASZAM DO MNIE
    sorry za spam xd

    OdpowiedzUsuń
  5. KOCHAM KOCHAM KOCHAM....
    Ale czemu w takim momencie się skończyło?! I jaki to jest "sekret"? I czemu Malik był taki? Czy Horan chciał pocałować Asie?! O CO TU BIEGA?! Ahhh no tak... Dowiemy się w następnym rozdziale... Prawda? Ale jest mały problem... JA NIE PRZEŻYJĘ DO TEGO CZASU!!!!!!!

    ~ Życzę duuużo weny M.

    OdpowiedzUsuń
  6. Super rozdział i wgl. blog, czytałam już go dawno tyle że na telefonie i tam nie mogłam dać komentarza, najfajniejszy blog o One Direction!!! Z niecierpliwieniem czekam na nowy rozdział ;*
    Mika ;*

    OdpowiedzUsuń
  7. OMFG! Koniec najlepszy ;D Super i czekam na next'a i czy mogłabyś dodać trochę wcześniej? pliss *-*

    OdpowiedzUsuń
  8. :o
    No nareście dodałaś ale co tu się dzieje?! Nie ogarniam Asi,Niall'a,Zayn'a.To ona go kocha czy on ją?Boże co się ze mną stało ...
    Jak nie dodasz następnego szybciej to cię znajdę-,-
    ~KOCHAM~

    OdpowiedzUsuń
  9. G-E-N-I-A-L-N-Y !!! Tylko dlaczego w takim momencie?! I ja mam tu wytrzymać DWA TYGODNIE?! Błagam, niech Niall jej nie kocha!!! Ona musi być z Zayn'em, oni MUSZĄ się pogodzić! Proszę!!! I wgl o co Li był taki wściekły?! Nie wytrzymam tak długo... :((((((((((( Dodaj za tydzień, proszę <33 Kocham to !!!

    Zajrzysz do mnie? Niedawno zaczęłam, a że Ty jesteś genialna, najlepsza i mimo błędów - rzadkich, ale chyba kiedyś coś tam widziałam :)) - to Cię uwielbiam i bardzo, bardzo, bardzo chciałabym poznać Twoją opinię ;**
    http://all-these-little-thingsx.blogspot.com
    Życzę duuuuużo weny <33

    Kocham!!!
    xx

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zgadzam się z tobą w 100 % ! Niech Niall jej nie kocha :CCC Niech się nie pocałują ;c. Niech się pogodzi z Zaynem ! Proszę ;(

      Usuń
    2. Dokładnie :)))
      Oni muszą być razem, bo tak strasznie do sb pasują <33
      + Sorry, że wcześniej nie komentowałam ;(

      Usuń
  10. O mój boże to było takie ahdjhfjvhfv.Jeny,jak możesz kończyć w takim momencie,co?Lubię takiego Louisa.Ciekawe o co chodziło z Harrym.Kocham twojego bloga jest cudowny.~Życzę weny Monika

    OdpowiedzUsuń
  11. Ejejejej to wszystko jest boskie kocham kocham. Szybko nn Jejku on ja kocha czy AIice / Alex

    OdpowiedzUsuń
  12. Radzę Ci szybko dodać nn, bo Cię znajdę i... coś Ci zrobię, ale jeszcze nie wiem co.
    Rozdział świetny, tylko pojawiło się tam tyle zagadkowych rzeczy, że nie ogarniam. Ale i tak KOCHAM tego bloga!

    Życzę dużo weny ! Julia ;)

    P.S. Zajrzyj do mojego bloga :
    opowiadanieoonedirection696.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  13. Hahahah, ja płacze... Ej no weź, no. Błagam! Dodaj szybko kolejny, ja wytrzymać już nie mogę! Mówiłam, że nie Larry! xD Mówiłam! Ale i tak jest zajebiście...
    Grr...nie mam pojęcia od czego zacząć, kompletnie nie wiem! :o
    Może tak, ekhem... Wat! Co to miało być?! Liaś, nie!! Ty się staczasz, nie rób mi tego więcej, Li! *^* Ale i tak jesteś zaje*isty. :3
    Dlaczego na Zayn'a? Biedny, podkulony Bad Boy? Poczekaj, poczekaj, bo ja tu czegoś nie ogarniam...A potem taki ( hyhy... Zen :3 ) skruszony, przed Asią, niepewny.. ;c I Rose, gdybym mogła ją w tedy przytulić, taka biedna! ;<
    HAHAHAHAHA! xD Alice najlepsza! Lulz... ' -Drogi panie S. O pana romansach rozpisują się setki gazet, powiada się, że mógłby pan mieć każdą, a jak przychodzi co do czego, to pan tchórzy, hmhhh?- pstryknęła go w czubek nosa, podniosła się i ruszyła w stronę drzwi.' Ja to wiedziałam! xD Ja wiedziałam, że ona chce go wykorzystać..Uhuhu.. :D
    Boże! I ten Niall! Ona ma jakieś huśtawki nastrojów, czy co? xd Raz kocha jedną, a potem drugą! <3
    Cudownie, i w ten, najbliższy weekend, oczekuję, następny rozdział! :3 Looz.. Nareczka! :*
    Wenusi, bejb. ;D

    OdpowiedzUsuń
  14. Hahahah moja reakcja na zakończenie - jeb w twarz xD Ehh... dużo tego, więc może zacznijmy od początku:
    No więc tak - wszystko było spoko, dopóki nie wyskoczyłaś z tym "I to był ostatni raz, kiedy blondyn się normalnie zachowywał. Tak, dobrze czytacie. Teraz role się odwróciły, a wyjaśnię to na sytuacji, kiedy przyszłam późnym wieczorem po portfel." Super, Horan zaczął się dziwnie zachowywać.... tak jak Asia, kiedy myślała, że jest w niej zakochany. Zaczęłam coś podejrzewać, np." -T..tak? Aaaa, jasne, przyjaciółmi. Hmmm" - czyżby Niall już w to wątpił? Ok rozumiem, że jest zakochany w Alice, ale żeby teraz próbować pocałować Asię? No spoko.... no to czemu się spinał przy Asi? Ehh ja tego nie rozumiem. Albo jak Liam się darł na Malika xD Biedna Rose :( Może to coś mogło mieć wspólnego z Niallem, skoro nie chciał powiedzieć Asi dlaczego Liam krzyczał. W ogóle ciekawe co takiego Zayn zrobił. No ja myśle że to coś związanego z Asią...
    A co do rozdziału to normalnie rewelacja!! Po prostu szok, MEGA SZOK!!! Dzięki że taki długi rozdział, poszerzasz naszą wyobraźnię ;* A teraz cierp, że tak nam namieszałaś z tymi tajemnicami, bo znowu powstaną moje TEORIE xD. Coś czuję, ze piękne życie Asi z 1D się rozpada. Coraz więcej tajemnic, ukrywania, przyjaźń z Niallem się rozpada. Ojjj źle, ojjjj źle
    Kochany Anonim ;* (K.A :*)


    OdpowiedzUsuń
  15. boże to juest cudowne
    PS. niech odpowie "Tak" <3

    OdpowiedzUsuń
  16. Cudny rozdział! <3 Uwielbiam Cie dziewczyno... Ale namieszałaś mi w głowie a jutro jeszcze mam sprawdzian z matmy... Ehh... No i co tt mi robisz? ;D Dawaj szybko nexta bo mi psychike rojebiesz... O co chodzi? Ja sie już gubie... Dlaczego Li krzyczał na Malika? O co chodzi Niallowi? Jeju no ja nie wiem :( ... Niecierpliwie czekam na kolejny rozdział ;* życze weny ♥

    OdpowiedzUsuń
  17. boszzz <3 boskie i nie powiem... zaskoczył mnie koniec :) z niecierpliwością czekam na next ;) niedawno odkryłam twojego bloga, ale jest taki wciągający, że w dwa dni przeczytałam wszystkie rozdziały :o Dodawaj szybko, bo jestem strasznie ciekawa jak się ta sprawa rozwinie :D / M.

    OdpowiedzUsuń
  18. Niech Asia powie ''T-A-K'' :OOO ja tu zaraz oszaleje! :o

    OdpowiedzUsuń
  19. O jezu, Kocham to opowiadanie. Nawet nie wiesz jak bardzo czekałam na ten rozdział, a na następny prawdopodobnie będę czekać jeszcze bardziej. O Boże, ciekawe co się tam u nich dzieje. Kiedy będzie coś z Malikiem i Asia?
    Jane <3

    OdpowiedzUsuń
  20. Mega ostatnia scena, ją z tych wszystkich "momentów" wyobrażam sobie najlepiej. Jest genialna, jak z obrazka, pięknego filmu.
    Co oczywiście powinno się skończyć pocałunkiem, wtedy to by było zajebiście!!!
    Pomijając fakt, że nic nie zrozumiałam, rozdział był spoko. Mam mętlik w głowie i nie potrafię połączyć faktów, ani skojarzyć niczego, bo wszystko mi się pomieszało.
    A może to rzeczywiście nie ma sensu? Te wszystkie zdarzenia związane z Nicole, Zaynem, tą nocą kiedy słychać było płacz, Harrego u Louisa, wkurzonego Liama.. ?? I zasmuconego Nialla zakochanego w Alice, czego nie podejrzewałam...

    Pozdrawiam Pati :*

    OdpowiedzUsuń
  21. Omg *O* jest nowy !! momomomo;*
    Rozdział jak zawsze genialny <3 No ale.... bym wolała żeby Asia była z Zaynem.. <3 A tak wgl to kiedy oni się pogodzą ? Czekam na nexta ! Natala;*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też jestem za Asią i Zaynem ! <33

      Usuń
    2. Ja też za Asią i Zaynem !!! <3 Nie chcę, żeby Niall był z Asią -.-

      Usuń
  22. Jej *__*
    Kochana, czytałam ten rozdział i cała się trzęsłam <33 Piszesz booosko ! Ale moim zdaniem najlepsza para to Asia i Zayn <3333
    Z niecierpliwością czekam na nn;*** Wierna czytelniczka ! ; ]

    OdpowiedzUsuń
  23. Dziewczyno!!!
    Jak to czytalam to cała byłam spięta co ty wyprawiasz z ludzmi. Zastanawiam się co będzie dalej i szczerze to..... nie mam pojęcia tyle teori przychodzi do głowy... Boże!!!
    dodaj następny rozdzial najszybciej jak potrafisz:D

    OdpowiedzUsuń
  24. Przez ciebie teraz mnie czoło boli xD no bo to chyba normalne , że po przeczytaniu rozdziału robi się facepalma , prawda? No właśnie, tylko że co niektórzy zapominają o telefonie w ręce i właśnie nim walą się w czoło xd. Dobra koniec mojego dramatowania i do rzeczy.
    Moja reakcja gdybym była w ciele Asi:
    Że co? Aleee Niall... Nie , ja nie mogę.- i tak po prostu uciekłam.
    A właściwie co mnie blokuje? Nie mam chłopaka a Niall w dodatku jest super. Ale...
    Czy to co do niego czuję można nazwać miłością? Tego typu miłością?
    Napewno na pewien sposób kocham Zayna, przecież jesteśmy przyjaciółmi a on kocha moją najlepszą przyjaciółkę i wgl... to znaczy Niall! Tak , no przecież że Niall. Czemu pomyślałam o Zaynie? No nieważne w każdym razie Zayn jest rzeczywiście uroczymblondynkiem
    Chodzi mi oto że myśli Asi powinny wracać ciągle do Zayna i ona powinna zdać sb sprawę że kocha Zayna potem powinna pójśćgo przeprosić i żyli długo i szczęśliwie.
    Koniec.
    Nie ma to jak moje wyobrażenie blogów.

    OdpowiedzUsuń
  25. No wreszcie nowy rozdział! Po dwóch tygodniach! Masz szczęście że go w końcu dodałaś. Jeszcze chwila i bym chyba zdechła z ciekawości´ co będzie dalej. Proszę Cie 44 rozdział dodaj szybciej bo nie dożyję jak znów dodasz dopiero za 2 tygodnie!!! Rozdział jak zwykle wspaniały!! Pozdrowionka! anonimka Julia

    OdpowiedzUsuń
  26. Jezu nie trzymaj tak człowieka w niepewności <3
    Cudowny rozdział jak zawsze ;*
    Pozdrawiam i życzę weny !!!!:*

    OdpowiedzUsuń
  27. Błagam następny !
    Jak mogłaś zła kobieto w takim momencie skończyć !
    Prawie rozwaliłam wszystko na biurku z tych emocji !
    Jezuuuuu !
    No !
    Umre!
    Dziękuję za zawał!
    P.S. mega rozdział
    P.P.S i tak dead
    P.P.P.S. Pliska następny !
    P.P.P.P.S. Czekam <3
    P.P.P.P.P.S. Kocham Twojego bloga

    OdpowiedzUsuń
  28. Jedno słowo:
    KOCHAM!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Amanda

    OdpowiedzUsuń
  29. Więc tak. Może zacznę od tego, że piszesz na prawdę ładnie. Masz niesamowitą wyobraźnię, dużo weny jak widzę. Trzy dni temu spotkałam tego bloga. Zaczęłam go czytać. Bardzo fajny, ale według mnie (oczywiście wyrażam swoje zdanie), Asia jest za bardzo sarkastyczna. Myśli, że jest śmieszna, ale taka nie jest. Może tylko trzy akcje mnie totalnie rozwaliły; Jak Lou wszedł do pokoju, gdzie Zayn był bez koszulki, a Asia w ręczniku, a potem rano jak o tym rozmawiali <333 (gratuluję pomysłowości), Jak Asia chciała wejść do łazienki, ale okazało się, że tam jest Harry i jak ucałowała Louisa. Te trzy mnie na prawdę rozwaliły. Według mnie Asia to modnisia, która próbuje się podlizywać. Owszem rozumiem, że no nie była lubiana, i ta cała sytuacja w rodzinie, ale też często płakała, dlatego że kogoś zraniła... To takie według mnie głupie. Jak zraniła, powinna przeprosić i jakoś to okazać, a nie beczeć. Tak samo zamiast przeprosić Zayna, to raniła go bardziej, cały czas przytulając się do Nialla itd. Moim zdaniem ona rozkochuje w sobie facetów (np. Nialla, bo to wiadomo, że skłamał mówiąc, że kocha Alice, bo na prawdę kocha Asie), a potem ich rani. I cały czas widzę "No takie już moje szczęście" - to mnie tak denerwuje -.- . Wolę, żeby Asia była z Zaynem, a nie z Niall'em. Nie pasują do siebie.Mimo tego masz dar pisania, ale wiesz... taka moja opinia. SZCZEROŚĆ. Pozdrawiam i czekam na nowy rozdział ;***

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zgadzam się z Tb. Masz dużo racji, ale mimo to autorka i tak pisze po swojemu :) ;*

      Usuń
    2. WOW ! Nareszcie się ktoś ze mną zgadza ;o. Ale tak niech pisze po swojemu, ja tylko wyraziłam swoje PRAWDZIWE zdanie ;* :)

      Usuń
    3. Haha... szczerość. Idź ty, :P
      Imienia nie masz, ja się przynajmniej podpisuję, pod komentarzem ;0

      Usuń
  30. JPRDL. KOCHAM TEN BLOG, ALE CZEMU NIALL MUSIAŁ SIĘ W NIEJ ZAKOCHAĆ ?!! -.- ZAŁOŻĘ SIĘ ŻE W NASTĘPNYM ROZDZIALE SIĘ POCAŁUJĄ -.- . NIE CHCĘ TEGO. CHCIAŁABYM, ŻEBY ONA POWIEDZIAŁA "NIE CHCIAŁABYM TEGO COŚ TY NIALL." COŚ W TYM STYLU. ALE OCZYWIŚCIE ZNAJĄC MOJE SZCZĘŚCIE... POCAŁUJĄ SIĘ, ALBO ASIA POWIE TAK, ALBO COŚ W TYM STYLU, ŻE BĘDĄ ZE SOBĄ -.-. CZEKAM NA NOWY ROZDZIAŁ, BO KOCHAM TE TWOJE ROZDZIAŁY, ALE JAK JUŻ CZYTAM, ŻE NIALL I ASIA SIĘ PRZYTULAJĄ ITD. TO PŁAKAĆ MI SIĘ CHCE, NIE CHCĘ TEGO CZYTAĆ. POZDRAWIAM + PRZECZYTAJ TO PROSZĘ I BŁAGAM ZRÓB TO DLA MNIE I DLA KILKU INNYCH OSÓBEK, KTÓRE NIE SĄ ZA ZWIĄZKIEM NIALL'A I ASI -.- . DUŻO WENY ŻYCZĘ - KLAUUTIA ;*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Asia i Zayn najlepsza para ! hahahah <33

      Usuń
    2. No chyba nie. Nasia albo Hasia <333

      Usuń
    3. Asia i Zayn <333 Potwierdzam ;3

      Usuń
  31. Ey mam pytanie. Ponieważ strasznie podoba mi się to tło, mogłabyś je wstawić, chciałabym sobie ustawić na tapetę, SPOKOJNIE NIE NA BLOGA ;**. Pliis, będę bardzo wdzięczna + ŚWIETNY BLOG (TYLKO TEŻ JESTEM ZA ASIĄ I ZAYNEM). DUŻO WENY ŻYCZĘ ;**

    OdpowiedzUsuń
  32. jak dla mnie to Asia i Niall powinni sie przyjaznic:) asia jak dla mnie pasuje do zayna, ale nie chce zeby przez ich zwiazek przyjazn z Niallem sie oddalila, bo super mi sie czyta to jak ona mu siada na kolanach, te pocalunki w policzek i te przytulaski fjfhdhf
    rozdzial oczywiscie swietny! I dodawaj szybko kolejny bo zdycham:(

    OdpowiedzUsuń
  33. Oni powinni być razem! ♥

    OdpowiedzUsuń
  34. cudowny, daleeeej! :D

    OdpowiedzUsuń
  35. OMG !!!! Mdleję.... <3
    Kurde, piszesz tego bloga w taki sposób, że jak go czytam to aż cała się trzęsę ... *O* Zazdroszczę ci takiego talentu !!
    Asia i Zayn, idealna para ! :** <3333 Czekam na nn /Talaa*

    OdpowiedzUsuń
  36. wooooooooooooooow! <33
    Asia i Zayn na paręęę xD <3

    Boski :*

    OdpowiedzUsuń
  37. Suuper :) Zapraszam do mnie :)
    http://facts-dark-story-about-zaynie-malik.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  38. HEj mam prośbę nie czytam tego bloga od samego początku a niestety nie MAM możliwości by zajrzeć do poprzednich więc moją prośbą jest to aby któraś z was lub jakże wspaniała autorka wytłumaczyła mi o co Zayn pokłócił sie z asia PROSZEE powiedzcie
    -A

    OdpowiedzUsuń
  39. NIE. ŻYJESZ
    Ja się pytam co to ma być? Dlaczego sytuacja z Lou i Hazza jest niewyjaśniona? Dlaczego Zayn i nawet Alice się tak zachowują i dlaczego Liam krzyczał? Może Alice przespała się z Zaynem?!
    I w ogóle ta końcówka... ZA TO, TO CIĘ KOCHAM AHHAHA <3333

    OdpowiedzUsuń
  40. Uduszę! Jak mogłaś w takim momencie przerwać! Grrrrr
    Swoją drogą rozdział świetny.
    @HeavyPl

    OdpowiedzUsuń
  41. Zostałaś nominowana do Liebster Award! ;**
    Szczegóły na moim blogu;
    www.you-always-will-be-my-summer-love.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  42. Jejku.... genialnie !!! <333

    OdpowiedzUsuń
  43. Świetny rozdział <333
    Ale wolałabym żeby Asia była z Zayn'em <33333
    Ale i tak, to co napiszesz będzie genialne!!! *O*
    Czekam na nn;*

    OdpowiedzUsuń
  44. Świetny rozdział. Asia i Zayn :3 Zaia :D Troche głupio to brzmi,ale co tam XD
    Pomożesz directionerce? Potrzebny jest szczery komentarz prologu :)
    http://nowe-opowiadanie.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  45. fajny rozdział :) Końcowka według mnie najlepsza. Czyli Niall się zakochał w Asi, bo ja już nie ogarniam? ;_;. Rujnujesz moją psychikę xD
    Czekam na kolejny rozdzialik. Zyczę weny! :D
    Annie

    OdpowiedzUsuń
  46. Gratuluję czterech sraczkowatych koron! Wygrałaś wszystko!
    http://psie-ploteczki.blogspot.com/2014/01/wpiszesz-w-goglach-wyskoczy-ci-suprajz.html

    OdpowiedzUsuń
  47. Kochana chciałam Ci pogratulować tak wspaniałego bloga i postów i przede wszystkim pomysłów ;) :* Od dwóch dni czytam twojego bloga i jestem strasznie szczęśliwa, że właśnie na niego trafiłam. ;) Masz bardzo lekkie i przyjemne pismo, szybko i łatwo się wszystko czyta, a wręcz pochłania... ;) kurde, ale mieszasz tak w psychice, ze już nie wiadomo co i jak... :) Z niecierpliwością czekam na kolejny odcinek :) ANIA

    OdpowiedzUsuń
  48. Nie ogarniam ;D . Sama o tym dobrze wiesz . GENIALNY ! ;**** czekam na nn .<33333 W.

    OdpowiedzUsuń
  49. O matko boję się że Niall jest zakochany w Asi chciałabym żeby byli razem ale z drugiej strony chciałabym żeby byla z Zaynem Już sama nwm Blog jest GENIALNY kocham cię Dada :*

    OdpowiedzUsuń
  50. Hey, cudowny blog i rozdział *-*
    Zapraszam na mojego bloga:
    http://you-are-story-of-my-life.blogspot.com/
    A tu streszczenie: ;)
    (P.S.- Przepraszam za spam ;C)
    Zastanawiałeś/aś się kiedyś, jak to jest być wyśmiewanym i gnębionym przez znajomych? A może sam to przeżyłeś?
    Mieć jednego, prawdziwego przyjaciela, który nigdy by cię nie opuścił, chociaż tak się od siebie różnicie? Któremu zawsze wszystko się udaje i jest lepszy od Ciebie?
    SŁOWA RANIĄ, I TO BARDZO:
    "Jesteś debilką", "Gruba świnia", "Nikt cię nie lubi", "Może kupić Ci karnet na siłownię? Zrzucisz w końcu parę kilo.."
    Może to dla ciebie tylko zbędne słowa, ale dla kogoś innego to nóż w plecy...
    Julia Black jest miłą, przyjazną, zwariowaną, zabawną i czasem uśmiechniętą dziewczyną. No właśnie, czasami...
    Chociaż ma 18 lat, to nie potrafi często cieszyć się z życia, a wszystko z powodu jej nadwagi. Mieszka z rodzicami, w Londynie, choć jest już dorosła.
    Julia chciałaby być modelką, tak jak jej przyjaciółka Laura.
    Pewnego razu, postanawia wziąć się za siebie i zamawia osobistego trenera.
    Kim on będzie? Czy wszystko się ułoży i spełnią się marzenia Julii? Czy znajdzie prawdziwą miłość i znajomi przestaną się z niej naśmiewać?
    Dowiecie się w (fan fiction) opowiadaniu o One Direction: You-Are-Story-Of-My-Life.blogspot.com :)

    ZAPRASZAM DO CZYTANIA I KOMENTOWANIA! ;)

    OdpowiedzUsuń
  51. Kiedy nn?? ;*** Zapraszamy do nas na kolejny rozdział, prosimy o komentowanie ;) http://little-things-one-direction-love.blogspot.com/?m=1

    OdpowiedzUsuń
  52. Kiedy next? Już nie mogę się doczekać!!! O co chodzi z Alice i Harrym? Dlaczego Liam tak krzyczał na Zayna? Asia musi byc z Zaynem !!!! Napisz szybko nn, pleas. :-)

    OdpowiedzUsuń
  53. awww kocham, kocham, kocham

    OdpowiedzUsuń
  54. Cudo, ale jak zawsze nasuwa się dużo pytań... napisz już następny bo nie wytrzymam ! :) <3 love :* Kinga

    OdpowiedzUsuń
  55. Edward Styles jest osiemnastolatkiem, którego życie jest pełne przeróżnych problemów. W przeciwieństwie do swojego brata bliźniaka nie ma tysiąca fanek, nie ma przyjaciół, ale ma głos. Kiedy śpiewa, czuje się inaczej, jak nie on... Dlatego kiedy jego brat ma do załatwienia parę ważnych spraw - podaje się pod niego. I w ten właśnie sposób znalazł miłość, której nigdy w życiu by się nie spodziewał znaleźć.

    http://love-begginings.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  56. Kochana nasza :* jak zawsze każdy rozdział bardzo ekscytujący, proszę cię napisz szybko następną notkę :) Już nie mogę się doczekać, czekam z niecierpliwością :)
    Majka :)

    OdpowiedzUsuń
  57. Kiedy następny ?!?!?!?! Umrę z ciekawości ;3 <3 /N

    OdpowiedzUsuń
  58. Dodaj szybko !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Uwielbiam te chwile niepewności :3

    OdpowiedzUsuń
  59. Jejku *.* Superrr UWIELBIAM TWÓJ BLOG Napisz nexta błagam... jxkfcnhiuvfhduihgryisduhcfidslso

    OdpowiedzUsuń
  60. Czekam na nowy rozdział :**

    OdpowiedzUsuń
  61. No czesc ;* w sumie to na Twojego bloga trafila przypadkowo (z reszta jak na wiekszosc) ale musze przyznac ze od razu bardzo mi sie spodobal. Jest inny niz wszystkie. Tutaj jest prawdziwy strach, troska, smutna przeszlosc. Nie jest taki jak wiekszosc ze spotykaja sie np na koncercie i od razu wielka milosc , pozniej mala klotnia i rozstanie ale i tak uswiadamiaja sb ze nie moga bez siebie zyc i takie tam pierdoly. Twoj jest poprostu inny, lepszy. Chodz nie ukrywam ze troche denerwowalo mnie to ze Aśka nie chciala pogadac z Zaynem, niby tak bardzo chciala zeby bylo jak dawniej ale i tak tego nie zrobila tlumaczac sie ze nie da rady. Nie mogla patrzec na jego zaplakane oczy ale i tak nie porozmawiala z nim. Skoro wiedziala ze nie da rady mogla mu napisac chocby list w ktorym by wszystko opisala ale nieee... I tak od ok. 1,5 msc. Nie podobal mi sie tez tok myslenia Asi, przeciez to sa jej najlepsi przyjaciele wiec powinna im powiedziec prawde i nie obawiac sie ze bd na nia inaczej patrzec. Wkurzalo mnie to strasznie ale i tak ciekawosc byla silniejsza xd mam tylko nadzieje ze nie pokomplikujesz im zycia bardziej i ze wszystko sie wyjasni oraz ze Asia pogodzi sie z Zaynem :3 czekam na nn i blagam Cie nie komplikuj jeszcze bardziej i mam nadzieje ze sprawa z Nicole tez sie wyjasni i nie przyniesie negatywnych skutkow. Czekam z niecierpliwoscia ;*

    OdpowiedzUsuń
  62. Super blog, kocham go!!! <3 Zapraszam do siebie: http://thisisusbloog.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  63. Świetny *,* KOCHAM CIE DZIEWCZYNO I TWOJEGO BLIGA ROWNIEZ:)))))) SERIO CUDOWNY JEST!! Czekam na kolejny rozdzial <3333
    Pozdrawiam!:D

    OdpowiedzUsuń
  64. ZAJEBISTE!

    dwie dziewczyny z wielkimi marzeniami, ukochanymi osobami, jednak ich życie odmienia sie o równe 180 stopni gdy staje przed nimi życiowa szansa, wyjeżdżają z Londynu do słonecznego Melbourne, zostawiając w Anglii swoich ukochanych, czy gdy poznają braci Brooks nadal będą kochać tamtych dwóch? czy jednak ulegną urokowi bliźniaków?
    czy uda im się osiągnąć cel bez zranienia uczuć innych osób?
    przekonacie się o tym na moim i przyjaciółki blogu!
    Serdecznie zapraszam!
    http://takeabreathandlivethedream.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  65. Ile można czekać co to jest raptem 2 rozdziały na miesiąc weź trochę przyspiesz albo przestań pisać bo nie dośc że połowa nudna to mało tego. Poprostu go!!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Skoro tak Ci nie pasuję, że dodaje tylko 2 rozdziały na miesiąc, i to jeszcze nudne (a tak w ogóle, to z której strony?), to przestań czytać tego bloga. Przecież nikt nie każę ci tego robić.
      Swoją drogą, możliwe, że dodaje te rozdziały rzadko, ponieważ chodzi do dobrej szkoły i często ma jakieś prace, itp., albo z innych powodów.
      I jeszcze jedna sprawa: Autorka bloga wyraźnie prosiła, żeby anonimki się podpisywały. A ty tego nie zrobiłaś (zakładając, że jesteś dziewczyną)!!
      Takie osoby, które się nie podpisują i piszą, że opowiadanie jest nudne i głupie, i inne brednie NAPRAWDĘ MOCNO WKURZAJĄ!!!!! Czasami mam wrażenie, że tego nie robicie, bo się boicie, że ktoś za te obraźliwe komentarze was wyśledzi i coś wam zrobi. A to przecież nieprawda!!! Co prawda, napewno mnóstwo osób jest trochę wkurzonych, ale nie aż tak, żeby coś ci zrobić.
      Inne anonimki jakoś sie podpisują...
      Tylko że one nie piszą takich głupot, więc już wszystko wiadomo, dlaczeho to robią.
      Jeszcze raz powtarzam: Nikt nie kazał ci czytać tego opowiadania. Jeśli coś ci nie pasuje, wy

      Usuń
  66. Super blog!!! Normalnie wymiatasz!!! Nigdy nie czytałam tak wspaniałego i za przeproszeniem zajebistego bloga!!! Jak ty możesz tak bosko pisać ja się pytam? Zapraszam do siebie: http://mojeopowiadanieoonedirectionbloog.blogspot.com
    Ale pewnie mój blog nigdy nie dorówna twojemu <3
    Van

    OdpowiedzUsuń
  67. Denerwują mnie te anonimki które często piszą, że twój blog jest nudny, to kompletna bzdura, to najlepszy blog na świecie <3 według mnie. Już się tak bardzo nie mogę doczekać następnego rozdziału!!! <3
    Kocham i życzę weny <3

    OdpowiedzUsuń
  68. Mnie też wkurzają takie anonimki. Nie mają godności ujawnić się! Eh, ale cóż tym zrobic?
    Przeczytałam bloga w trzy dni! Ona musi być z Zayn'em!!!
    -------------
    Wpadnij do mnie na bloga. Przeczytaj i skomentuj, to moje nowe i ostatnie opowiadanie.
    Jak ci się spodoba to zostań, ale chociaż zajrzyj!

    Your-sooong.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  69. Kiedy nn????!!!!! <3+ Zapraszamy na naszego bloga ~~> http://little-things-one-direction-love.blogspot.com/?m=1 Jeśli masz czas... Skomentuj :3

    OdpowiedzUsuń
  70. Jesteś straszna!!!!!!!
    Dlaczego przerywasz w takich momętach.

    OdpowiedzUsuń
  71. Dla mnie rób jak chcesz z tym opowiadaniem i tak będzie pięknie <3 i nie nie prawda wcale nie przesadzam <3 ;) Dla mnie możesz nawet dawać za 6 miesięcy i tak poczekam (ale nie zrobisz mi tego no nie? ;)) Wolałabym, żeby Asia była z Zaynem bo razem są tacy słodcy <3 i wgl. ale rób jak chcesz
    Pozdrawiam i jeszcze raz życzę przypływu weny ;) ;*

    OdpowiedzUsuń
  72. kocham tego bloga !!!!
    zapraszm do mnie theeternalkids.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  73. świetny blog !! zapraszam do mnie . dopiero zaczynam i przyda się krytyka :) http://onedirectionchangeus.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  74. Ganialny *.* dalej się zastanawiał dlaczego Zayn jeszcze nie porozmawiał z nią szczerze ..drobna dygresja :p jeszcze raz świetny :) weny życzę :*

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za komentarze ♥
Mam najwspanialszych czytelników na świecie : )